فهميدن علت اين رفتارهاي بچه‌ها و چگونگي واكنش درست با كودكان، بخش مهمي از دغدغه والدين است.
- به‌نظر ما خرابكاري است
اغلب نمي‌توان خانه كودك‌داري را پيدا كرد كه ديوارها يا وسايل خانه‌اش سالم باشد. همان وقتي كه بزرگ‌ترها از آسيب رساندن بچه‌ها به ديوار و... عصباني‌اند و حتي داد مي‌زنند، احتمالا بچه‌ها پيش خود مي‌گويند كه چرا مادرم هنر بي‌نظير مرا روي ديوار نمي‌بيند؟ عجب بازي باحالي با جاروبرقي كردم پس چرا مامانم اهل بازي نيست؟! بچه‌ها اغلب وقتي به تعبير شما خرابكاري مي‌كنند، چند دليل براي خود دارند:
1- به‌نظرشان مشغول بازي‌اند و نمي‌دانند كه چرا شما ناراحتيد 2-كنجكاوي3-ابراز عملي خشم 4- بيان لجبازي 5-تخليه حس حسادت، ابراز وجود و جلب توجه 6- بلد نبودن راه درست سرگرم شدن و بازي كردن. شما هم در اين شرايط بايد به فكر آرامش خودتان به‌عنوان مادر يا پدر اثرگذار براي كودكان باشيد و به‌خودتان يادآوري كنيد كه همه والدين مثل شما اين دوران را سپري مي‌كنند. اين كنجكاوي‌هاي كودكانه جزيي از يك رشد طبيعي هستند كه در كودكان مختلف شيوه‌هاي بروز مختلفي دارد و بخشي از آسيب‌هايي كه كودكان به وسايل با ارزش شما وارد مي‌كنند، علاوه بر زمينه‌سازي رشد كودك، شايد تمريني باشد كه خدا براي كاستن از تعلقات شما به دنيا توسط بچه‌ها برايتان مي‌پسندد.
- همه چي آرومه؟
شما نگرانيد و حتي شايد به اشتباه برچسب بيش‌فعالي را به كودك نسبت دهيد اما بايد اين نكته‌ها را درنظر داشته باشيد كه سال‌هاي نخست زندگي بچه‌ها انرژي‌بر است و صبر و تحمل زيادي مي‌طلبد. نكته ديگر اينكه آيا شما كودكانه با او همبازي شده‌ايد و به اندازه كافي صبور هستيد؟ اصلا كودك‌تان چه پيشنهادهاي جذابي از طرف شما براي كنجكاوي و بازي دارد كه نخواهد كارهاي خطرناك كند؟در كنار كارهاي خطرناك يا آسيب‌رسان،آيا زمان‌هايي در طول روز هست كه كودك‌تان فيلم ببيند؟ به حرف‌تان گوش كند؟آموزش ببيند؟ و... امروزه كوچك بودن فضاهاي خانه‌ها و كم‌صبري والدين يا نداشتن همبازي، بازي‌هاي كودكان را در چشم والدين غيرعادي جلوه مي‌دهد.
- پشت پرده كنجكاوي‌هاي كودكانه
پيامبر اسلام(ص) مي‌فرمايند: «شيطنت و لجاجت در خردسالي نشانه زيادي عقل و انديشه او در بزرگسالي است». امام كاظم(ع) هم مي‌فرمايند: «شايسته است كودك هنگام خردسالي بازيگوش و پرتلاطم باشد تا در بزرگسالي صبور و شكيب گردد». در لحظه‌اي كه به قول خودتان با خرابكاري كودك مواجه شديد اگر كودك شما مي‌تواند حرف بزند از او بپرسيد كه چي كار كردي؟ اين سؤال اگر با داد و... باشد كه به ظن كودك‌تان در حلقه عصبانيت شما گيرافتاده اما اگر آرام باشد دليل آن‌را مي‌شنويد؛ مثلا «اين نقاشي شما و باباست.خوشحال شدي مامان؟» اگر كودك‌تان نمي‌تواند حرف بزند كه فقط حواس او را پرت كنيد. اين رفتارهاي كودكانه اگر با جايگزين كردن راه‌هاي شاد مثل چسباندن برگه سفيد به ديوار براي نقاشي و... همراه شود زمينه موفقيت آينده آنها را به‌وجود مي‌آورد اما مقابله در سنين زير 5 سال كه «تو بايد تربيت شوي»، «ديوار جاي نقاشي نيست» و... فقط نتيجه عكس دارد. مي‌توانيد در طول زمان و آرام او را از اين كار منصرف كنيد. لازم است بدون آنكه با خشونت فكر بچه‌ها را تعطيل كنيد به آنها بگوييد كه ناراحت شديد و با همراه شدن در بازي‌هاي آنها به كودكان اجازه بدهيد كه براي شما جلب توجه كنند.
نظر شما